Poznali się w 1883 roku, gdy Boucher, jej nauczyciel malarstwa otrzymał stypendium i planował wyjazd do Włoch. Przed wyjazdem do Rzymu poprosił sławnego już wówczas Rodina, by przejął opiekę nad jego studentkami, zwłaszcza zależy mu na rozwoju talentu Camille.Rodin ma lat 43, Camille 19. Jest urodziwa, inteligentna i żywiołowa. Nie boi się ciężkiej pracy przy monumentalnych rzeźbach Rodina, do współpracy przy których ją zaprosił. Buduje rusztowania, nosi glinę, obrabia bloki marmuru.
On jest dla niej pierwszym mężczyzną, prawdziwą miłością i namiętnością. Ona dla niego nie jest jedyna.
Camille nie umie się z tym pogodzić. Liczy, że Rodin kiedyś się z nią ożeni. Póki co dzielą łoże i pracownię. Pracownię - oficjalnie, związek ukrywają w wynajętym na ten cel mieszkaniu.
Rodin dostrzega geniusz rzeźbiarski Camille, radzi się jej w sprawach artystycznych, ona pomaga mu rzeźbić jego dzieła, ale pamięta też o swojej twórczości, nie chce jej zaniedbać. Dobrze wie, że jest świetna. Krytyka ją docenia.
Rzeźbią kochanków splecionych w miłosnym uścisku. Zrywają i wracają. Jak pisał brat rzeźbiarki Paul Claudel "Camille nie mogła zapewnić wielkiemu człowiekowi spokojnego oddawania się nawykom oraz zadowolenia miłości własnej, tego właśnie, co miał przy starej kochance. Camille była wymagająca i nie uznawała dzielenia się z kimkolwiek".
Camille wyprowadza się do domu przy bulwarze d'Italie 113, choruje. Samotność zagłusza chwilowym romansem z Claude Debussym. Później zamyka się, pije, oskarża Rodina, że zmarnował jej młodość, chce ją zniszczyć i przywłaszczyć jej dzieła.
Szaleje. Podczas jednego z ataków niszczy większość swoich prac, nie chce już rzeźbić. Utrzymuje się z wyrobu lamp i popielniczek. Rodzina jest przerażona, umieszcza Camille siłą w zakładzie zamkniętym.
Po trzydziestu latach, gdy zmarła, pochowano ją jak bezdomną, na cmentarzu komunalnym...
Tu jest fragment tego filmu
75007 Paris
Tél. 00 33 (0) 1 44 18 61 10
Fax. 00 33 (0) 1 44 18 61 30http://www.musee-rodin.fr
